۱۳۸۹ شهریور ۵, جمعه

سرچشمه

"مشایی مشکل اول مملکت نیست." این جمله را زیاد شنیده ایم. (خواستم چندتایی لینک بدهم. ولی نمی دهم!) رئیس دولت هم تمام قد از رئیس دفترش دفاع می کند. و دوستان اصول گرا هم اغلب و نه همه. و افاضات مداحان اهل بیت را هم شنیده اید. که من در هیچ مجلسی انقدر جرئت(بخوانید وقاحت) ندارم که نقل قول کنم.
بحران و بلای اول مملکت تحریم ها و تورم و چه و چه است. بله من هم قبول دارم. همه قبول داریم. اما داشتم کلاهم را قاضی می کردم که عامل دامن زننده به بحران ها چیست؟ یا بهتر بگویم کیست؟ شاید سیاست ها غلط ما. یا ادبیات نادرست ما. اشتباهات ماست که دامن به بحران و فتنه می زند. اشتباهات آدم هایی که مشکل اول نیستند ولی مشکل تراشان اولند.


بند دوم  اشاره ای خاص به شخصی خاص ندارد.







۳ نظر:

طلیعه گفت...

دلم درد می گیرد رفیق وقتی مغزم با غصه های اجتماعی اشغال می شود...واکثراٌ دل پیچه ها مزمن شده اند..

سید مجیب گفت...

سلام به چیزایی می دونم و اونم اینه که پدر عروسش رو نمی خواد...
یعنی همه مشکلات ما از همین چیزا شروع شده از همون دوران مشروطه که همه با هم تعارف دارن یا به هم نون قرض می دن

Saberkhosravi گفت...

درباره اش تو بلاگ نوشتم قبلا

دیگه باز نشر نمی کنم