مقتدای انسانیت

کودک نوپا از دست مادر آویزان است و با قدم های ناتوان اولین تجربه های پله نوردی را به سختی پشت سر می گذارد. مادر وردی به کودک می آموزد تا راه بر او هموار شود:" آریانا! بگو یا علی" و آریانا ناشیانه می گوید: "یا عیی" ...
کودک هنوز بزرگ نشده. تنها می داند برای بزرگ شدن باید از پله های انسانیت بالا رفتن. پلکانی که راهی به بالا ندارد مگر آنکه "یا علی" گویان قدم برآن گذارد.
با همه خوشی ها و تبریکات این روزها، اما یادمان نمی رود خط شیعه را درتاریخ با خون نوشته اند. رد سرخی که امتدادش را از لحظه اکنون بگیری، به محراب مسجد کوفه می رسی. شب عید روضه خوانی روا نیست.

میلاد امامت است فردا. تو حالا اعتقاد داری یا نه، اما از من بپذیر تبریک را برای بالا رفتن دستی که مقتدای انسانیت است.